Paul Cox & Charlie Fabert
NEW CD - That's What We Were Born For - NCD 1024 2
Paul Cox & Charlie Fabert ‘That’s What We Were Born For’ - Note NCD 1024
www.rootstime.be - Belgium Zij ontmoetten elkaar op Kerstdag, een mooie dag om een muzikale verbintenis aan te gaan. De Britse zanger Paul Cox, geboren in 1959, en de jonge Franse gitarist Charlie Fabert, beiden gezegend met schrijverstalent, zagen een samenwerking wel zitten. Dit knap gevarieerd bluesalbum is het resultaat, grotendeels opgenomen in Engeland met Roger Cotton als producer. Deze speelt ook mee op keyboard en schreef mee aan enkele nummers, o.a. het ontroerende ‘I Can’t Change’, met mooie gitaarbegeleiding en een opwindend koortje. De backingzang van Val Cowell en Mandy Bell, als zuiverende wierook, brengen af en toe de Motown sound in herinnering. Andere troeven zijn het duo hoornblazers Nick Payn en Matt Winch, die bijv. van ‘Burning Flame’ een weergaloos nummer maken, en de ritmesectie. Centraal staat echter de soulvolle zang van Paul Cox zelf, die aan zijn teksten eenzelfde gepassioneerd krachtveld hecht als Joe Cocker, Warren Haynes en Chris Farlowe. Van ‘You Were Never Mine’, cover van Delbert McClinton, maakt hij een gevoelvolle ballade en in het daarmee contrasterend rockende ‘Mean Disposition’ lanceert hij zich voluit. Een harmonica draagt geanimeerd bij tot het bluesy jubelsfeertje. Al is Paul Cox in eigen land een beroemdheid en werkte hij samen met o.m. Eric Clapton en Frankie Miller, al vormde hij een eigen band en bracht hij al een dozijn albums uit, hier is hij nog niet echt bekend ook al passeerde hij reeds enkele keren in ons land. Charlie Fabert van zijn kant deelde het podium met ‘Ten Years After’, ‘Billy Price’ en Neal Black en lijkt dezelfde weg in te slaan als Fred Chapellier. Het zijn bijgevolg allebei doorwinterende bluesmannen die ondanks het leeftijdsverschil elkaar begrijpen, aanvoelen en complementeren, zowel in de funky songs als in de tragere slowblues, ten bewijze ook de songs die zij samen schreven. Met zijn korrelige stem graaft Paul Cox zich werkelijk in in de gevoelskern van de song, zoals bij ‘It’s Getting Harder’ en het geëmotioneerd gezongen ‘Don’t Turn Off The Light’, beide favorieten. Het laatste vertolkt hij op een wijze alsof dit zijn laatste song wordt. Het geeft alleen maar blijk van de gevoelsgeladenheid van de zanger die de blues in zijn leven geïntegreerd heeft en in Charlie Fabert een medestander vond. Hopelijk blijven zij nog een tijd lang als duo eenzelfde bluesy traject afleggen, dat van de pure soulvolle blues. Marcie Translation They met on Christmas day, have a nice day to a musical undertaking. The British singer Paul Cox, born in 1959, and the young French guitarist Charlie Fabert, both blessed with writers talent, saw a cooperation. This handsome varied blues album is the result, largely included in England with Roger Cotton as a producer. This also plays on keyboards and co-wrote some songs, including the touching ' I Can't Change ', with beautiful guitar accompaniment and an exciting. The backing vocals of Val Cowell and Mandy Bell, as purifying occasionally bring incense, the Motown sound in memory. |
Paul Cox & Charlie Fabert ‘That’s What We Were Born For’ - Note NCD 1024 Passionate and powerful vocalist Paul Cox is well known to rock, blues and soul fans alike having been championed by the likes of Paul Jones, Frankie Miller and Chris Barber. With a voice like Chris Farlow and with a solid back catalogue of solo albums as well a locker full of songs he’s been waiting far too long for a big breakthrough. Champagne based French guitarist Charlie Fabert is less known over here, but has made a significant impact in his own country with sell-out shows at leading Parisian venues. And ‘That’s What We Were Born For’ proves to be an astute inter-generational pairing, both in terms of a promising song writing partnership and the duo’s natural on stage frisson. For his part Charlie locks into the grooves and adds occasional steely licks on the opening ‘Big Change Is Gonna Come’ while on the swampy groove of ‘One Night Stand’ there’s a lyrical quality to match the musical excellence, as Paul bemoans the fact that ‘One day I’m a soul mate, next day I’m a one night stand’. Charlie initially cranks up his tone alongside Alan Glen’s wailing harp and the staccato horns of ‘Mean Disposition’ and adds a tough solo as the ensemble lean into the song and work towards its call and response resolution. **** (4/5) © Pete Feenstra www.getreadytorock.com |
PAUL COX & CHARLIE FABERT We here at LBI are always amazed that Paul Cox is not at the very top of the tree in the UK and it reflects sadly on the music industry here that such talent is so undervalued. Will this album do the trick? Well it is very good of its kind ñ it's almost retro soul and captures some of the sound and feel of classic Stax sound. Charlies guitar is outstanding, it lilts and weaves around the vocal lines and manages to contribute a lot without sounding at all hackneyed. The songs are pretty good, especially ëItís Getting Harderí and Paul & Charlies own Burning Flame, í and the title track. As always Roger Cotton contributes a couple of titles to add to his long list of credits - the opener "Big Change is Gonna Come" and "I Caní' Changeí" It's got a good feel throughout and is possibly the best record Paul has made. We would have preferred a slightly dirtier sound, slightly more of a live feel, but that's just us. See Paul Cox live and he's a real dynamo; the on-stage magic between him and Charlie is a joy to watch and listen to. This doesn't quite capture that but it comes close. It's a radio friendly sound and it should do Paul and Charlie a lot of good. If there is any justice then this will take Paul up a few notches. He certainly deserves and we wish him & Charlie well. We look forward to the next album very much; add a couple of real rockers to the mix and youíll make us very happy indeed. |
Read the LIVE BLUES. INFO interview with Paul Cox... http://www.liveblues.info/home/2011/05/18/paul-cox-one-of-britain’s-finest-and-the-french-connection/ |